Asset Publisher Asset Publisher

Obszary Chronionego Krajobrazu

Obszary chronionego krajobrazu tworzy się w celu w zachowania korytarzy ekologicznych, tras migracji i ochrona bioróżnorodności. Są to tereny wyróżniające się krajobrazowo o różnych typach ekosystemów.

Obszar Chronionego Krajobrazu „Masyw Trójgarbu"


Jest to teren porośnięty lasem, składa się z kopulastych szczytów z których najwyższy jest: Trójgarb (778 m. n.p.m. ), nieco mniejsze Gawron (631 m. n.p.m. ), Węgielnik (621 m. n.p.m. ).
Góry te zbudowane są z twardych, skrytokrystalicznych skał o barwie szaroróżowej, zwanych trachitami (porfirami). Powierzchnia ok. 2420 ha.

Obszar Chronionego Krajobrazu Kopuły Chełmca


Kopuła Chełmca to odosobniony masyw zbudowany z porfirów, położony między trzema miastami: Wałbrzychem, Szczawnem Zdrój i Boguszowem Gorce. Szczególne walory krajobrazowe ma sam Chełmiec ( 851 m. n.p.m. ), górujący nad Wałbrzychem. Jest to jeden z najwyższych szczytów Gór Wałbrzyskich.
Charakterystyczny kopulasty kształt góry te zawdzięczają swojej budowie geologicznej (górnokarbońskie porfiry, należące do skał wylewnych).

Ich wartość naukowa jest niewielka, ale dzięki temu że leżą blisko aglomeracji wałbrzyskiej, dzięki bogactwu florystycznemu lasów i zróżnicowanej topografii są bardzo przydatne dla celów rekreacyjnych i dla uprawiania sportu. Powierzchni ok 1200 ha.

Obszar Chronionego Krajobrazu „Zawory"


Jest to północno – zachodnia część Gór Stołowych, oddzielona od pozostałej części terytorium Republiki Czeskiej. W jego skład wchodzą tzw. „Mieroszowskie Ściany" leżące na południe od wsi Golińsk oraz pasmo górskie na zachód od wsi Różana i Łączna. Zbudowane z piaskowców z charakterystycznymi, spękanymi lub grzybiastymi formami skalnymi w części wierzchołkowej. Najwyższe wzniesienia to: Dziób (694 m. n.p.m. ), Mielna (661 m. n.p.m. ), Chochoł ( 672 m. n.p.m. ), Rogal ( 640 m. n.p.m. ).


Obszar Chronionego Krajobrazu „Góry Bardkie i Sowie"

Obszar chronionego krajobrazu o powierzchni 17 336,3 ha, obejmuje swym zasięgiem główne grzbiety górskie dwóch pasm Sudetów Środkowych: Góry Bardzkie w całości, oraz północną i południową część Gór Sowich.


Góry Sowie i Bardzkie na terenie obszaru tworzą, jeden długi grzbiet górski, ciągnący się od przełęczy Kłodzkiej na wschodzie, aż po przełomową dolinę Bystrzycy na zachodzie. Grzbiet w wielu miejscach poprzecinany jest przełęczami, a zbocza ponacinane licznymi dolinami górskich potoków. Obszar obejmuje głównie tereny leśne, obrzeża a także łąki górskie i bliźniaczyska. Lasy zajmują prawie 90% obszaru.